بازی و نقش آن در رشد مغز و ذهن انسان چطور امکان پذیر است؟

بازی و نقش آن در رشد انسان

امروزه در دنیایی که ما در آن قرار گرفته ایم، گفتن این حرف که بازی فقط یک وسیله برای سرگرمی است، کاملاً اشتباه است؛ چرا که بازی فقط یک فعالیت بیهوده نیست و با توجه به آزمایشات و تحقیقات صورت گرفته بشر به علم آن رسیده است که بازی چیزی فراتر از آن است به طوری که نقش مهمی در رشد ما دارد، به ویژه در دوران کودکی.

از طریق بازی است که کودکان مهارت های مهم زندگی مانند تعامل اجتماعی، حل مسئله و تنظیم عاطفی را می آموزند.

اولین دوره آموزشی که کودکان در زندگی خود تجربه می کنند، دوره ای است به نام مهد کودک. جایی که کودک در آنجا از طریق بازی کردن آموزش می بیند و شروع یادگیری از آنجا آغاز می شود.

وقتی کودکان درگیر گیم های تخیلی و فانتزی می شوند، این را یاد می گیرند که پویایی های اجتماعی پیچیده ای را طی کنند و همدلی و همکاری را در وجود خودشان به مراتب بیش از مراحل قبلی زندگی خود پرورش دهند. زندگی از نگاه کودکان بسیار عجیب تر از آن چیزی است که تصورش را می کنیم. طبق تحقیقات جهانی معتبر از دیدگاه متخصصان آمریکایی بهترین سن برای یادگیری یک زبان جدید (زبان دوم) تا قبل از ۱۲ سالگی است.

حتما به فکر فرو می روید که چگونه ممکن است یک کودک آنقدر قدرت یادگیری داشته باشد؟ جواب است ساده است چرا که در این دوره از زندگی، آنها با بر عهده گرفتن نقش ها و دیدگاه های مختلف، درک عمیق تری از احساسات و تجربیات دیگران به دست می آورند. بازی همچنین به کودکان کمک می کند تا مهارت های زبانی خود را توسعه دهند، زیرا آنها درگیر مکالمات وانمودی و داستان سرایی می شوند.

علاوه بر این، بازی به کودکان اجازه می دهد تا توانایی های فیزیکی خود را تمرین کرده و اصلاح کنند. چه دویدن، چه پریدن یا پرتاب کردن، بازی فیزیکی به آنها کمک می کند تا مهارت های حرکتی درشت، هماهنگی و تعادل را پرورش داده و چنانچه با تجربه کردن آنها و رشد آن تبدیل به یک استعداد مهارتی دست بزند. همچنین به رشد مهارت های حرکتی ظریف کمک می کند، زیرا کودکان در فعالیت هایی مانند نقاشی، ساختن و دستکاری اشیا (سفالگری) شرکت می کنند چرا که کنجکاوی و دست به کشف کردن از بارز ترین خصوصیات هر کودک است.

همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، بازی همچنان نقش حیاتی در رشد آنها ایفا می کند. این به آنها کمک می کند تا علایق خود را کشف کنند و حس هویت شخصیتی خود را رشد دهند. از طریق گیم، آن‌ها می‌توانند سرگرمی‌ها، ورزش‌ها و فعالیت‌های خلاقانه متفاوتی را تجربه کنند و پایه‌ای برای تلاش‌های آینده‌شان بگذارند تا بلکه منجر به ظهور استعدادی بی نظیر شود.

مزایای گیم برای بزرگسالان 

بازی اغلب با دوران کودکی همراه است، اما بزرگسالان نیز می توانند در دوره پس از دوران کودکی و نوجوانی خود از گنجاندن زمانی برای بازی کردن در زندگی خود سود بسیار زیادی ببرند.

در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد که بازیگوشی با افزایش خلاقیت، بهبود مهارت‌های حل مسئله و افزایش رفاه کلی مرتبط است.

درگیر شدن در گیم در سن بزرگسالی به ما این امکان را می دهد تا از پتانسیل خلاقانه خود بیش از پیش بهره ببریم و ایده های جدیدی را کشف کنیم. فرصتی برای تفکر خلاقانه خارج از چارچوب و رویکردی مناسب به چالش ها از منظریه تازه فراهم می کند. گیم همچنین به ما کمک می کند تا بتوانیم استرس خود را مدیریت کنیم و سلامت روان خود را بهبود ببخشیم. این به عنوان نوعی از خود مراقبتی عمل می کند و ما را قادر می سازد تا دوباره شارژ و جوان شویم.

علاوه بر این، بازی می تواند روابط و ارتباطات اجتماعی ما را تقویت کند. خواه انجام یک بازی رومیزی با دوستان و آشنایان باشد یا پیوستن به یک تیم ورزشی در قامت یک حرفه ی شغلی یا پر کردن اوقاتی از فراغت، درگیر شدن در فعالیت های گیم، حس رفاقت و تجربیات مشترک را تقویت می کند. گیم همچنین باعث تقویت پیوند بین خانواده ها می شود، زیرا والدین و فرزندان در فعالیت هایی شرکت می کنند که آنها را به هم نزدیکتر می کند.

با گنجاندن گیم در زندگی خود، می توانیم شادی و رضایت کلی از زندگی را تجربه کنیم. این به ما یادآوری می کند که خودمان را خیلی جدی نگیریم و جنبه سبک تر زندگی را در آغوش بگیریم.

ارتباط بین گیم و شادی

بازی و شادی دست به دست هم می دهند. درگیر شدن در گیم باعث آزاد شدن اندورفین، مسکن های طبیعی بدن و تقویت کننده های خلق و خو می شود. فرصتی برای رها کردن استرس و تجربه شادی و خنده خالص را فراهم می کند.

گیم همچنین به ما کمک می کند تا یک ذهنیت مثبت را پرورش دهیم. وقتی درگیر فعالیت‌های گیم می‌شویم، نگرش بازیگوشی را اتخاذ می‌کنیم که به ما امکان می‌دهد با حس کنجکاوی، ذهن باز و خوش‌بینی به زندگی نزدیک شویم. این طرز فکر می تواند تأثیر عمیقی بر رفاه کلی ما در جامعه پر از التهاب امروزی ما را داشته باشد، انعطاف پذیری، خلاقیت و توانایی ما را برای مقابله با چالش ها افزایش  می دهد.

علاوه بر این، گیم باعث تقویت ذهن، آگاهی و حضور در لحظه می شود. وقتی به طور کامل در گیم غوطه ور می شویم، نگرانی های مربوط به گذشته یا آینده را کنار می گذاریم و بر لحظه و حال تمرکز می کنیم. این تمرین ذهن آگاهی می تواند اضطراب را کاهش دهد، تمرکز را بهبود بخشد و احساس کلی شادی و رضایت ما را افزایش دهد.

در اصل، گیم ابزار قدرتمندی برای پرورش شادی و رفاه است. با پذیرفتن بازیگوشی در زندگی‌مان، می‌توانیم شادی، رضایت و ارتباط عمیق‌تری با خود و دیگران تجربه کنیم.

چگونه بازی بر مغز تأثیر می گذارد؟

بازی تأثیر عمیقی بر ساختار و عملکرد مغز ما دارد. رشد نورون های جدید را تحریک می کند، ارتباطات عصبی را تقویت می کند و توانایی های شناختی را افزایش می دهد.

وقتی درگیر گیم می شویم، مغز ما عوامل نوروتروفیک را آزاد می کند که باعث رشد و بقای نورون ها می شود. این نوروپلاستیسیته به مغز ما اجازه می دهد تا براساس تجربیات ما خود را تطبیق دهد، یاد بگیرد و به طور کلی دوباره سیم کشی کند.

گیم همچنین قشر جلوی مغز را تحریک می کند، بخشی از مغز که مسئول عملکردهای اجرایی مانند تصمیم گیری، برنامه ریزی و کنترل تکانه است.

علاوه بر این، گیم سیستم پاداش مغز را فعال می کند، رفتار را تقویت می کند و ما را به بازی بیشتر میل می کند. این سیستم پاداش شامل ترشح دوپامین، یک انتقال دهنده عصبی مرتبط با لذت و انگیزه است. دوپامین نه تنها لذت ما را از گیم افزایش میدهد، بلکه ارتباطات عصبی مرتبط با فعالیت را نیز تقویت میکند و یادگیری و به خاطر سپردن آن را آسان تر می کند.

بازی همچنین باعث تولید اندورفین می شود که باعث کاهش درد و ایجاد احساس لذت و سرخوشی می شود. اندورفین ها به حالات عاطفی مثبت تجربه شده در طول گیم کمک می کنند و رفتار را بیشتر تقویت می کنند.

به طور خلاصه، گیم تأثیر عمیقی بر ساختار و عملکرد مغز ما دارد. باعث افزایش انعطاف پذیری عصبی، تقویت اتصالات عصبی و فعال کردن مسیرهای پاداش می شود که همه اینها به لذت و مشارکت ما در گیم کمک می کند. 

نویسنده: اختاپوس.