فرهنگ سازی با بازی
چه بهتره که بتونیم با بازی کردن فرهنگ سازی کنیم، یا اصلا آموزش داشته باشیم. خیلی از جاها آموزش رو با محکومیت اشتباه میگیریم در صورتی که میتونیم با همراهی همان جامعه به شکل دلنشینی به هدفمان برسیم. با یک بازی ساده میتوانیم حروف الفبا را آموزش بدهیم یا با یک مسابقه ساده جلوی آلودگی محیط زیست رو بگیریم. جدا از بحث مالی که میتواند فشاری رو از دوش جامعه بردارد، فشار روانی این مسئله هستش که میتوانیم با دوستی و رفاقت موضوعی را در جامعه ای با هر تعداد نفر جای بیندازیم .
تا به حال مافیا بازی کرده اید؟ این بازی خیلی ساده قدرت تجزیه و تحلیل مسائل مختلف را در شما بالا میبرد و به شما اعتماد به نفس ارائه نظر در هر جمعی را میدهد، شاید بازی به این قصد طراحی نشده باشد ولی عمدتا مخاطبان و دوست داران این بازی از قدرت تجزیه تحلیل و ارائه بحث های مختلف بالاتری برخوردار هستند.
یا در بازی های اتاق فرار افراد در شرایط مختلفی قرار میگیرند که مجبور به حل مسائل در شرایط های خاص و مختلف قرار میگیرند و اکثر بازیکن های این بازی هوش هیجانی بالاتر و همینطور قدرت تصمیم گیری بالاتری دارند.
شاید هزینه ای برای دو مثال بالا انجام نشد، اما هم کار آفرینی هم در آمد زایی بسیار بالایی صورت گرفته که هم ارائه دهنده و هم مصرف کننده رضایت کامل از این شرایط را دارند. ولی در سبک های دیگری از آموزش و فرهنگ سازی ما شاهد هزینه های هنگفت و غیر قابل باوری هستیم که شاید خروجی آنها ۵۰ درصد از هزینه را هم جبران نکند.
موضوع کمربند ایمنی، چقدر هزینه تبلیغاتی داشت؟ بنظر من که فقط با طراحی چند بازی میتوانستیم لذت آموزش، همراه بازی را تجربه کنیم. هزینه ای که برای فرهنگ سازی در بخش های مختلف نیمتواند در تهیه زیر ساخت های گردشگری کشور کمک کند؟ یا نمیتواند پتانسیل های ورزشی جامعه را آزاد کند و یا نمیتواند خرج افزایش نشاط اجتماعی بشود؟ نمیتوان با هزینه کرد، بخش فرهنگ سازی با بازی از هزینه های اجتناب ناپذیر همچون مشکلات جسمانی جامعه یا کاهش میزان افسردگی جامعه که مخاطراتی اجتناب نا پذیر همراه دارد را از بین برد؟
بازی محیطی که این روز ها جای خالی اش در زندگی مردمان سرزمین ما دیده میشود و جای آن را رئالیتی شو هایی که در بعضی فضا های مسموم باعث افزایش وزن یا دور شدن افراد جامعه از هم و یا تزریق اطلاعات غلط به آنها را گرفته است، که هیچ آثاری از اشتراک مردم در شکل گیری آنها وجود ندارد و کاملا نگاهی صنعتی به آنها شده است، میتواند گام بزرگی را در این مسیربردارد. دست ما در طراحی این سبک بازی ها باز است و میتوانیم با توجه به نیاز جامعه فرهنگ سازی با بازی را تجربه کنیم.
سال هاست که در کشور های پیشرفته دنیا از اهرم فرهنگ سازی با بازی کردن استفاده میشود و نتیجه هایی باورنگردنی به همراه داشته که بی گمان با اجرای درست این بازی ها در کشور خودمان شاهد تغییرات عظیم و جهادی ای باشیم و شاید نمونه های کوچکی از مسئله فرهنگ سازی با بازی را در مهدکودک ها، مدارس، آموزشگاه های زبان یا و... وجود داشته باشد. اما بازی های محیطی، دایره بزرگ تری از افراد را در میگیرد و میتوانیم برای هر قشر از جامعه، بزرگسال یا کودک، خانم یا آقا، شمالی یا جنوبی، با هر دین و مذهبی، فرهنگ سازی با بازی را به اجرا برسانیم و همراه با آن به مردم آموزش های لازم را بدهیم یا مشکلات فرهنگی جامعه را حل کنیم یا به اهدافمان بیش از پیش نزدیک بشویم.
نکته دیگر در مورد اهمیت استفاده از بازی های محیطی در فرهنگ سازی با بازی این است که جدا از مساله آموزشی، این بازی ها میتواند هوش هیجانی، تمرکز و همینطور کار تیمی را رشد بدهد یا میتواند از بعضی از مشکلات جسمانی هم جلو گیری کند، اخبار ها همیشه نشان داده که ایرانی ها از باهوش ترین و خلاق ترین افراد دنیا هستند و به دلیل نبودن فضای مناسب برای استفاده از این هوش و خلاقیت کم کم به عتیقه ای با ارزش اما به درد نخور در گوشه ای از خانه تبدیل شده اند. ما میتوانیم با یک تکان اساسی از این گنج بزرگ استفاده و کشوری غنی از هوش و خلاقیت داشته باشیم و میتوانیم حتی از این موارد به در آمد زایی برسیم.
بازی محیطی تعریف ساده ای دارد: بازی ای که محدود به زمان و مکان نمیباشد و اصلی ترین عضو در تعیین سناریو بازیکن هستش و تمامی المان های بازی متناسب با هر تصمیم بازیکن تغییر خواهد کرد. چیزی که تقریا در هیچ سبک دیگه ای از بازی ها نخواهید دید.
با توجه به این توضیحات که اهمیت همکاری افراد با بازی را نشان میدهد، ما با همراهی همان افراد در بازی فرهنگی را جای گزاری میکنیم و یا آموزشی را به افراد هدفمان میدهیم و هیچ جبهه مخالفی نسبت به موضوع مطرح شده وجود ندارد. چون مخاطب از درون نیاز به وجود اون موضوع را حس میکند و با وجود حس کمبود به دنبال پر کردن این خلاء میباشد و در زمان مناسب با رساندن اطلاعات درست میتوانیم برای همیشه این جای خالی را در ذهن مخاطب بدون اینکه بداند قصد از برگزاری این بازی ها چیست پر کنیم.
موضوع دیگر آن است که با فرهنگ سازی با بازی و مخصوصا بازی های محیطی دیگر کمتر جوانی نیاز به مراجعه به کلینیک های فیزیوتراپی بر اثر گردن درد یا درد مفاصل بر اثر کم تحرکی دارد. یا اگر به همین شکل جلو بریم شاید تا چند سال آینده اثری از کار تیمی از هیچ جوانی نبینیم. ما میتوانیم با فرهنگ سازی با بازی به افزایش روحیه کار تیمی در جوانان هم کمک کنیم و در نتیجه یک جامعه جوان با نشاط بالا و با عادت به فعالیت جسمانی و همینطور میل به کار گروهی داشته باشیم.
در آخر همراهی با جامعه شرط اول رسیدن به نتیجه های مطلوب در پی اهداف است که ما میتوانیم با بازی کردن همراهی مردم و جامعه را با خودمان داشته باشیم.
فرهنگ سازی با بازی را دست کم نگیرید.
